வேர்வை சிந்துதல் (Sweat-it-out) என்பது பொதுவாகப் பயன்படுத்தப்படும் ஒரு சொற்றொடர். கடினமான பணி அல்லது வேலை அல்லது ஆர்வமுள்ள தருணங்கள் இருக்கும்போது, இந்த சொற்றொடர் பயன்படுத்தப்படுகிறது. வீழ்ச்சிக்குப் பிறகு, மனிதர்கள் வியர்வை மற்றும் தங்கள் வாழ்வாதாரத்திற்காக சம்பாதிக்க சபிக்கப்பட்டனர். வியர்வை என்பது மனிதனின் விடாமுயற்சி, சிரத்தை மற்றும் ஒரு பணியை முடிப்பதற்கான உழைப்பைக் குறிக்கிறது. பழைய ஏற்பாட்டில், ஒரு ஆசாரியன் கூடாரத்திலோ அல்லது ஆலயத்திலோ சேவை செய்யும் போது, அவருக்கு வியர்க்காதபடி சணல்நூல் ஆடைகளை அணிய வேண்டும் (எசேக்கியேல் 44:17). இது பயனுள்ள ஊழியத்திற்கான நுண்ணறிவுகளை வழங்குகிறது. துரதிர்ஷ்டவசமாக, தேவ ஊழியர்கள் பலர் சோர்வடைந்து, மன அழுத்தத்திற்கு ஆளாகி, மாண்டு போயிருக்கிறார்கள். தேவாலயத்தில் ஊழியத்தின் போது தம்முடைய ஊழியர்கள் கஷ்டப்பட வேண்டும் என்று தேவன் விரும்பவில்லை.
கடினமான உழைப்பு:
இது ஒருவருக்கு மறுக்க விருப்பமில்லாமல், சில நேரங்களில் ஊதியம் கூட இல்லாமல் திணிக்கப்படும் வேலை. சாதி அமைப்பு தாழ்த்தப்பட்ட மக்களை உயர் சாதிகளுக்காக ஊதியம், வெகுமதி அல்லது அங்கீகாரம் இல்லாமல் உழைக்க வைக்கிறது. எகிப்தியர்கள் இஸ்ரவேல் புத்திரரை சுரண்டினார்கள், அவர்களை அடிமைகளாக்கி, வேலை செய்ய பணித்தார்கள், கூலி கொடுக்கவில்லை. ஊழியம் செய்வது என்பது உழைப்பு அல்ல; இது நித்திய வெகுமதிகளுடன் தேவன் நமக்கு நியமித்த மகிழ்ச்சியான பணி. கடின உழைப்பு இருக்கும், ஆனால் சிரமம் இருக்காது.
பதட்டம்:
கவலை ஒரு நபரை வியர்க்க வைக்கும். அனைத்து விசுவாசிகளும் கவலைப்படாமல், மனித புரிதலுக்கு அப்பாற்பட்ட தேவ சமாதானத்தைப் பெற தங்கள் கவலைகளை ஜெபங்களாக மாற்றும்படி அறிவுறுத்தப்படுகிறார்கள் (பிலிப்பியர் 4:6-7) . அவசரநிலைகள், வியாதிகள், எதிர்பாராத விபத்துக்கள், அரசியல் ஒடுக்குமுறை அல்லது மதரீதியான துன்புறுத்தல் போன்றவை இருக்கலாம். ஆனாலும், அந்த சோதனையான தருணங்களில் தேவனை நம்புவது விசுவாச வாழ்க்கையில் விடாமுயற்சியும் பக்குவம் ஆகும்.
அதிகம்:
ஸ்தாபனங்கள், சபைகள், நிறுவனங்கள் மற்றும் அமைப்புகளில் பல கிறிஸ்தவ தலைவர்கள் உள்ளனர், அவர்கள் தனிநபராக அதிக சுமைகளை அனுபவிக்கின்றனர். முதலில் , அவர்களால் மற்றவர்களை நம்ப முடியாது. இரண்டாவது , அவர்களால் பொறுப்புகளைப் பகிர்ந்துகொள்ளவும், மற்றவர்களுக்குப் பணியை வழங்கவும் முடியாது. மூன்றாவது , அவர்களால் தலைமைப் பொறுப்புகளுக்கு மற்றவர்களுக்குப் பயிற்சி அளிக்க முடியாது. எனவே, அவர்கள் எல்லாவற்றையும் செய்து முடிக்கிறார்கள் மற்றும் தேவையில்லாமல் வேர்த்து வியர்க்கிறார்கள்.
வஞ்சகம்:
கிபியோனியர்கள் யோசுவாவை தொலைதூர தேசத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் எனக் கூறி ஏமாற்றியதால், தாங்கள் தாக்கப்பட்டு கொல்லப்பட மாட்டோம் என்று உறுதிமொழி வாங்கிக் கொண்டனர். தேவ சித்தத்தைப் புரிந்துகொள்ளாமல், யோசுவா அவர்களுக்குப் பாதுகாப்பை உறுதியளித்தான் (யோசுவா 9:15). அவர்கள் ஒரு நிரந்தர முள்ளாக இஸ்ரவேலருக்கு இருந்தார்கள் (நியாயதிபதிகள் 2:3).
நான் தேவையில்லாமல் வேர்வை சிந்துகிறேனா அல்லது மகிழ்ச்சியுடன் அவருக்கு ஊழியம் செய்கிறேனா?
Author: Rev. Dr. J .N. மனோகரன்