ஒரு நபருக்கு ஒரு பெரிய தனிப்பட்ட சன்னதி (கோயில்) இருந்தது, அது பிரபலமானது மற்றும் பொதுமக்களுக்காக திறக்கப்பட்டது. இது ஒரு கல்வி நிறுவனத்திற்கு அருகில் இருப்பதால், மாணவர்கள் தங்கள் தேர்வுகளின் போது அங்கு செல்வதுண்டு. இப்போது, அவர் செல்வந்தராகி சமூகத்தில் சாமியாராக மதிக்கப்பட்டார். ஆனால் ஒரு காலத்தில் அவர் மிகவும் ஏழை, பள்ளிக் கல்விக்கு பணம் செலுத்த முடியாதவராக இருந்தார். மக்கள் மூடநம்பிக்கை கொண்டவர்கள் என்றும் எதையும் நம்பக்கூடியவர்கள் என்றும் அவர் அவதானித்தார். எனவே, மாணவர்களை ஆசிர்வதிக்கக் கூடிய ஒரு கடவுளைப் படைத்து அதன் முதல் பக்தராகத் தொடங்கினார். சில மாதங்களிலேயே இந்த கோயில் பிரசித்தி பெற்றது, அதற்குப்பின்பதாக அவர் பெரியதாக கட்டினார். நான் கல்லில் இருந்து உணவுக்கு வழி செய்தேன் என்றார். இது ஒரு அதிசயமா அல்லது இல்லையா?
கல்லில் இருந்து அப்பம்:
கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து நாற்பது நாட்கள் உபவாசத்திற்குப் பிறகு கல்லால் அப்பம் உண்டாக்க மறுத்துவிட்டார். மாறாக, அவர் சாத்தானை கடிந்துகொண்டார்: “மனுஷன் அப்பத்தினால் மாத்திரமல்ல, தேவனுடைய வாயிலிருந்து புறப்படும் ஒவ்வொரு வார்த்தையினாலும் பிழைப்பான்” (மத்தேயு 4:3-4) என்றார். தேவன் இல்லாமல் மற்றும் தேவனுடைய வார்த்தையைப் புறக்கணித்தாலும், எல்லா மனித இனத்துக்கும் உணவுக்கான தேவை இருக்கிறது.
அப்பம் - அத்தியாவசியம்:
அப்பம் அல்லது உணவு மனிதகுலத்தின் அடிப்படைத் தேவைகளில் ஒன்றாகும். எந்த ஒரு மனிதனும் உணவு இல்லாமல் சில வாரங்கள் கூட வாழ முடியாது. இருப்பினும், உணவு கடவுளாக மாற முடியாது, மேலும் வாழ்க்கைக்கு அர்த்தத்தையும் நோக்கத்தையும் கொடுக்க முடியாது. மோசமான அரசாங்கங்கள், பேரழிவுகள், போர்கள் மற்றும் தனிநபர்களின் முட்டாள்தனம் ஆகியவற்றால் பல ஏழைகள் பசியை அனுபவிக்கின்றனர்.
அப்பம் - வரம் மற்றும் வெகுமதி:
கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து தம்முடைய சீஷர்களுக்கு, அன்றன்று உள்ள ஆகாரத்தை எங்களுக்குத் தாரும் என ஜெபிக்கக் கற்றுக் கொடுத்தார் (மத்தேயு 6:11). முழு உலகிற்கும் உணவை வழங்குபவர் தேவன். அவர் பூமியையும், தாவரங்களையும், தானியங்களையும் படைத்ததால், அவற்றை முளைக்கவும், வளரவும், பெருக்கவும் சூரிய ஒளியையும் மழையையும் அனுப்புகிறார். உழைப்பவர்களுக்கு, குறிப்பாக விவசாயிகளுக்கு தேவன் வெகுமதி அளிக்கிறார் (நீதிமொழிகள் 12:11).
அப்பம் - வெறுமை:
உழைப்பவர்களும் நல்லவர்களும் சோம்பேறித்தனத்தின் அப்பத்தை உண்ண மாட்டார்கள் (நீதிமொழிகள் 31:27). பவுல் தன் வாழ்க்கைத் தத்துவத்தையும் கூறுகிறார்; வேலை செய்ய மனதில்லாதவன் சாப்பிடவும் கூடாது (2 தெசலோனிக்கேயர் 3:10-13). உண்பதும், உறங்குவதும் ஒரு மனிதனின் இன்றியமையாத செயல்களைப் போலவே வேலையும் ஆகும்.
எனது ஆவிக்குரிய மற்றும் பிற தேவைகளுக்காக நான் ஜீவ அப்பத்தை (யோவான் 6:35) நம்புகிறேனா?
Author: Rev. Dr. J .N. மனோகரன்