விபத்துக்கள், பேரிடர் மற்றும் அழிவுகளில் இருந்து மக்களைப் பாதுகாக்க எச்சரிக்கைப்படுத்தும் விளம்பரப் பலகைகளை நாம் கண்டதுண்டு. அதுபோலவே ஆவிக்குரிய வாழ்விலும் எச்சரிக்கை, அறிவுரை, வழிகாட்டுதல் தேவை. டபிள்யூ.எச். கிரிஃபித் தாமஸ் எபிரேய புத்தகத்தைப் புரிந்துகொள்வதற்கான நுண்ணறிவை நமக்குத் தருகிறார். விசுவாசிகள் அழிக்கப்படாமல் இருக்க இந்த புத்தகத்தில் ஐந்து எச்சரிக்கைகள் உள்ளன. எச்சரிக்கை செய்திகளைப் புறக்கணிப்பது என்பது நம்மை நாமே தோற்கடிக்கும் செயலாகும்.
சறுக்கல்:
எபிரேய எழுத்தாளர், ஒழுக்கம், நிலையான பழக்கவழக்கங்கள் மற்றும் விழிப்புணர்வின்மை ஆகியவற்றின் அலட்சியம் சரியான பாதை அல்லது சரியான முறையில் இருந்து திசைதிருப்பலாம், வழிவிலகலாம் மற்றும் சறுக்கலாம் என்ற உண்மையை வலியுறுத்துகிறார் (எபிரெயர் 2:1-4). ஆவிக்குரிய ஆரோக்கியத்திற்கும் வளர்ச்சிக்கும் தினசரி தேவ வார்த்தையை தியானிப்பது, ஜெபிப்பது, ஐக்கியம் மற்றும் சாட்சியம் மிக அவசியம்.
சந்தேகம்:
நிச்சயமாக, சந்தேகம் தான் நம்பிக்கையின் எதிரி. இஸ்ரவேல் ஜனங்களுக்கு உண்மையுள்ள தேவனிடமிருந்து வாக்குத்தத்தங்கள் இருந்தன. அதை அவர்கள் விசுவாசத்தோடு பெறவில்லை, எனவே அவர்களால் சுதந்தரிக்க முடியவில்லை (எபிரெயர் 3:7 4:13). தேவனின் வாக்குத்தத்தங்கள் கிறிஸ்துவிற்குள் ஆம் என்றும் ஆமென் என்றும் இருக்கின்றது, ஆனால் விசுவாசமின்மையின் காரணமாக அவர்களால் உணர முடியவில்லை. விசுவாசம் கடுகு விதை போல சிறியதாக இருக்கலாம் ஆனால் தேவனின் பெரிய காரியங்களை நிறைவேற்ற சந்தேகத்தால் மாசுபடுத்தப்படக்கூடாது (மத்தேயு 17:20).
சிதைவு:
ஆவிக்குரிய வளர்ச்சி இல்லை. எபிரேயர்களின் பார்வையாளர்கள் போதகர்களாய் இருக்க வேண்டும், திட உணவை எடுத்துக்கொள்கிறார்கள், ஆனால் குழந்தைகளைப் போல் பாலை விரும்பினர் (எபிரெயர் 5:11, 6:20). ஆவிக்குரிய உணவை ஜீரணிக்கும் திறன் அவர்களுக்கு இல்லை. ஊனம் என்பது முழு வளர்ச்சி அல்ல; எனவே அவர்கள் முன்னோக்கிச் செல்வதற்குப் பதிலாக மீண்டும் மீண்டும் அடிப்படைகளுக்குச் சென்றனர்.
அவமதிப்பு:
விசுவாசிகள் தேவ வரத்தையும் மற்றும் கிருபையையும் வெறுத்தால், அவர்கள் நியாயந்தீர்க்கப்படுவார்கள். அவர்களின் பிராயச்சித்தம் அல்லது மன்னிப்புக்கு இனி பலி இல்லை. “ஜீவனுள்ள தேவனுடைய கைகளில் விழுகிறது பயங்கரமாயிருக்குமே” (எபிரெயர் 10:26-31). இன்றும்கூட, கிருபையை மலிவாகக் கருதி மக்கள் அதை வெறுக்கிறார்கள். மிகுதியான கிருபை போதகர்கள் எதிர்கால பாவங்கள் கூட மன்னிக்கப்படுகின்றன என்று கூறுகிறார்கள், ஆக அவர்களைப் பொறுத்தவரை பாவத்தில் ஈடுபடுவது ஒரு பிரச்சினை அல்ல.
மறுத்தல்:
கசப்பின் வேர், பாலியல் ஒழுக்கக்கேடு மற்றும் தேவபக்தியின்மை (ஏசாவைப் போல) தேவக் கிருபையின் வல்லமையை மறுக்கும் பாவங்கள். தேவன் தங்களிடம் பேசுவதை இஸ்ரவேலர்கள் விரும்பவில்லை. விசுவாசிகள் அவருடைய குரலைக் கேட்க மறுக்கக்கூடாது. மாறாக, விசுவாசிகள் ராஜ்யத்தைப் பெறுவதற்கு நன்றியுள்ளவர்களாக இருக்க வேண்டும் மற்றும் ஏற்றுக்கொள்ளத்தக்கதான ஆராதனையை மரியாதையுடனும் பிரமிப்புடனும் வழங்க வேண்டும் (எபிரெயர் 12:15-29).
எச்சரிப்பின் செய்திகளைப் பெறும் அளவுக்கு நான் பணிவுடன் இருக்கிறேனா?
Author: Rev. Dr. J .N. மனோகரன்