உக்கிராணக்காரர்களின் வளர்ச்சி

கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து எரிகோ நகரில் பத்து ராத்தல் உவமையைப் போதித்தார் (லூக்கா 19:11-27). இந்த உவமை தாலந்துகளின் உவமையிலிருந்து வேறுபட்டது (மத்தேயு 25:14-30). பிரபுவாகிய ஒருவன் ஒரு ராஜ்யத்தைப் பெற்றுக்கொண்டு திரும்பி வந்த போது நடந்தது என்ன? 

வளங்கள்:
 எஜமான் தம் வேலைக்காரர்களில் பத்து பேரை அழைத்து, அவர்களுக்குத் தலா பத்து ராத்தல்களைக் கொடுத்தார், அதாவது ஒரு தொழிலாளியின் மூன்று மாதக் கூலி.  தேவன் சில வளங்களை அனைவருக்கும் சம அளவில் கொடுத்துள்ளார்.  உதாரணமாக, கல்வி, இனம், வேலை, வயது, தேசியம் மற்றும் சூழல் எனப் பொருட்படுத்தாமல் அனைத்து மனிதர்களுக்கும் இருபத்தி நான்கு மணிநேர நேரம் என்பது ஒரு பரிசு.  நிச்சயமாக, எல்லா மனிதர்களுக்கும் தேவன் அருளிய திறமைகள் உள்ளன, மேலும் ஒவ்வொரு விசுவாசிக்கும் ஆவிக்குரிய வரங்கள் வழங்கப்படுகின்றன, அவை நபருக்கு நபர் மாறுபடும்.

அதிகாரம்:
"நான் திரும்பி வருமளவும் இதைக் கொண்டு வியாபாரம் பண்ணுங்கள்" என்று அந்த பிரபு கூறினார்.  அவருடைய அதிகாரம் இந்த பத்து பேரிடம் ஒப்படைக்கப்பட்டது அல்லது பகிர்ந்து கொள்ளப்பட்டது.  ஆம், சுவிசேஷத்தைப் பகிர்ந்துகொள்ளும் பாக்கியத்தையும் அதிகாரத்தையும் தேவன் நமக்குக் கொடுத்திருக்கிறார்.

 பொறுப்பு:
 அவர்கள் வெளியே சென்று, தங்கள் ஞானம், படைப்பாற்றல், வாய்ப்புகளை ராத்தலைக் கொண்டு பயன்படுத்தி லாபம் ஈட்டுவார்கள் என்று எதிர்பார்க்கப்பட்டது.  ஒவ்வொரு நபரும் அழைப்பு, ஆர்வம் மற்றும் நிபுணத்துவம் கொண்ட தனது சொந்த அரங்கில் செயல்பட முடியும்.  சிரத்தையுடன் இருப்பவர்கள் அதிகபட்ச பலனைக் கொண்டுவர அனைத்து வாய்ப்புகளையும் பயன்படுத்த முடியும்.

உத்தரவாதம்:
 மூன்று மாதங்களுக்குப் பிறகு அந்த பிரபு திரும்பி வந்து பத்து ஊழியர்களிடமும் கணக்கு கேட்டார்.  உத்தரவாதம் இல்லாமல் இருந்தால், வளங்கள், அதிகாரம் மற்றும் பொறுப்பு ஆகியவை பயன்படுத்தப்படாமல் போகலாம், தவறாகப் பயன்படுத்தப்படலாம் அல்லது பொறுப்பின்றி செயல்படலாம்.  இந்த உவமை கணக்குக் கொடுத்த மூன்று ஊழியக்காரர்களைப் பதிவு செய்கிறது.  முதல் இரண்டும் வெற்றியுடன் திரும்பி வந்தன, ஒன்று பத்து ராத்தல்களையும் மற்றொன்று ஐந்து ராத்தல்களையும் பெற்றன.  மூன்றாமவர் சாக்குப்போக்குகளுடன் திரும்பி வந்தான்;  நீர் வைக்காததை எடுக்கிறவரும், விதைக்காததை அறுக்கிறவருமான கடினமுள்ள மனுஷனென்று அறிந்து, உமக்குப் பயந்திருந்தேன் என்றான்.
அதற்கு எஜமானன் ஏன் குறைந்த பட்சம் வங்கியிலாவது முதலீடு செய்யவில்லை, கொஞ்சம் வட்டியாவது கிடைத்திருக்குமே என்று கேட்டார்.

வளர்ச்சி:
எஜமான் சோம்பேறியும், பயனற்றவனும், மூடனுமான ஊழியக்காரனிடம் இருந்த ராத்தலைப் பிடுங்கி, இருபது ராத்தல் வைத்திருந்த ஊழியக்காரனுக்குக் கொடுத்தார்.  ஆம், கொடுப்பதை வைத்து பயன்படுத்துபவர்களுக்கு இன்னும் அதிக வளங்கள் கிடைக்கும்.  கிடைக்கப்பட்டும் ஒழுங்காக பயன்படுத்தாதவர்கள் இருப்பதையும் இழப்பார்கள்.  

 நான் வளங்களைப் (ஊழியங்களை) பெருக்கும் உக்கிராணக்காரனா? சிந்திப்போம்

Author: Rev. Dr. J .N. மனோகரன்

.