கிருபையும் இரக்கமும்

அப்சலோமை நாடு கடத்திய பிறகு தாவீதின் அரண்மனைக்கு அழைத்து வர, தளபதி யோவாப் ஒரு வயதான விதவை சொன்ன உவமையைப் பயன்படுத்தினான்.  அவள் தாவீதின் நீதிமன்றத்திற்கு வந்து தான் ஒரு விதவை என்று கூறுகிறாள்.  அவளுக்கு இரண்டு மகன்கள் இருந்தனர், இருவரும் சண்டையிட்டனர், ஒருவன் மற்றொருவனை கொன்று விடுவான்; தற்போது, ​​கொலையாளிக்கு மரண தண்டனை வழங்க வேண்டும் என கிராம மக்கள் கோரிக்கை விடுத்துள்ளனர். எனவே உயிருடன் இருக்கும் தன் மகனைக் காப்பாற்ற இரக்கம் கோருகிறாள் (2 சாமுவேல் 14: 5-7).  நியமத்தின்படி, உயிருடன் இருக்கும் அவளுடைய மகன் இறக்க வேண்டும்.  இப்போது, ​​தாவீது ராஜா, கொலைகாரன் உயிருடன் இருப்பான், தண்டிக்கப்பட மாட்டான் என்று இரக்கம் காட்டுகிறான்; ஆனால் அது நியமத்தை மீறுவதாகும். 

அப்படியென்றால் இறந்தவனுக்கு நீதி மறுக்கப்பட்டதா?  கொலைகாரனை விடுவிக்க அனுமதித்ததன் மூலம், பிரமாணம் மீறப்பட்டதா?  இரக்கம் காட்டுவதன் மூலம் தாவீது ராஜா எப்படி நியாயப்பிரமாணத்தை மீறலாம்?  கொலைகாரனை மன்னிக்க தாவீது ஏதாவது ஆதாரம் வைத்திருந்தாரா?

தாவீது இரக்கம் காட்டினான், அது கண்டிப்பாக சட்டப்பூர்வமானதாக இருக்காது.  ஒரு ராஜாவாக, அத்தகைய உத்தரவை பிறப்பிக்க அவனுக்கு அதிகாரம் இருந்தது, ஆனால் அது தேவனின் சட்டத்தை மீறியது.  உண்மையில், தாவீது மரண தண்டனையை மட்டுமே வழங்க முடியும் அல்லது இடைநிறுத்த முடியும், ஆனால் மன்னிப்பு கொடுக்க முடியாது.

பிரமாண அடிப்படையின்றி தேவனால் மன்னிப்பு வழங்க முடியாது.  “நாம் மரிப்பது நிச்சயம், திரும்பச்சேர்க்கக் கூடாதபடிக்கு, தரையிலே சுவறுகிற தண்ணீரைப்போல் இருக்கிறோம்; தேவன் ஜீவனை எடுத்துக்கொள்ளாமல், துரத்துண்டவன் முற்றிலும் தம்மைவிட்டு விலக்கப்படாதிருக்கும் நினைவுகளை நினைக்கிறார்" (2 சாமுவேல் 14:14). ரோமர் 6:23ல் கூறப்பட்டது போல, பாவத்தின் சம்பளம் மரணம்; ஆகவே தான், கர்த்தராகிய இயேசு இந்த உலகத்திற்கு வந்தார், கல்வாரி சிலுவையில் மரணம் என்ற பாவத்தின் தண்டனையைச் சுமக்க மரித்தார். கர்த்தராகிய இயேசு அடக்கம் செய்யப்பட்டு மீண்டும் உயிர்த்தெழுந்தார்.  எனவே, பாவமுள்ள மனிதர்களுக்கு மன்னிப்பு வழங்கப்படுகிறது.  ஆகவே, தேவன் உண்மையுள்ளவர், நம்முடைய பாவங்களை மன்னிக்க நீதியுள்ளவர் என்று அப்போஸ்தலனாகிய யோவான் கூறுகிறான் (1 யோவான் 1:9).

தேவன் இரக்கத்தைக் காட்டினாலும் அது நீதியை நிறைவேற்றுகிறது, அது தான் கிருபை என்றழைக்கப்படுகிறது. பரிசுத்தமான தேவன் பாவம் செய்பவர்களை தண்டனை இல்லாமல் விட்டுவிட முடியாது. தேவன் உண்மையுள்ளவர், ஆண்டவராகிய இயேசு அந்தத் தண்டனையை ஏற்றுக்கொண்டு விட்டார், பாவிகளை மீண்டும் தண்டிக்கமாட்டார்.  எனவே, கர்த்தராகிய இயேசுவில் கிருபையும் சத்தியமும் இணைந்திருந்தது (யோவான் 1:14). விசுவாசத்தின் மூலம், மக்கள் இந்தப் பெரிய இரட்சிப்பைப் பெற முடியும்.

அவருடைய கிருபையான மன்னிப்பை நான் பெற்றேனா?

Author: Rev. Dr. J .N. மனோகரன்