கொலராடோ ஸ்பிரிங்ஸில், 'தெய்வங்களின் தோட்டம்’ என்று அழைக்கப்படும் அழகிய தோட்டம் உள்ளது. நேபுகாத்நேச்சரின் தொங்கும் தோட்டம் பண்டைய உலக அதிசயங்களில் ஒன்றாக கருதப்பட்டது. வேதாகமத்தில், பல தோட்டங்கள் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன.
ஏதேன் தோட்டம்:
முதல் மனித ஜோடியான ஆதாமும் ஏவாளும் தனிப்பயனாக்கப்பட்ட, விரிவான திட்டமிடப்பட்ட மற்றும் மிக அழகான ஏதேன் தோட்டத்தில் வைக்கப்பட்டனர். இந்த தம்பதியினருடன் தினமும் ஐக்கியம் கொள்வதற்காக தேவன் அவர்களை சந்திக்க வருவதுண்டு. துரதிர்ஷ்டவசமாக, மாறுவேடமிட்ட சாத்தான் ஒரு பாம்பு வடிவில் வந்து தடைசெய்யப்பட்ட பழத்தை சாப்பிட வைத்து அவர்களை ஏமாற்றினான். ஆம், மனிதர்களின் வீழ்ச்சி ஒரு நல்ல சுற்றுச்சூழலில் நடந்தது எனலாம். இது கீழ்ப்படியாமை, கலகம் மற்றும் சாபத்தின் தோட்டம் (ஆதியாகமம் 3).
கெத்செமனே தோட்டம்:
கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து, பாவிகளுக்கு விதிக்கப்பட்ட கோபத்தின் கோப்பையை அகற்றும்படி பிதாவிடம் வேண்டிக்கொண்டார். மனித குலத்தை மீட்பதற்காக கர்த்தராகிய ஆண்டவர் தன்னை அர்ப்பணித்தார் மற்றும் மனிதகுலத்திற்காக மரணிக்க கல்வாரிக்கு தனது இறுதி பயணத்தைத் தொடங்கினார். இது கீழ்ப்படிதல் மற்றும் அர்ப்பணிப்பின் தோட்டம் (மத்தேயு 26:36-45).
கல்லறை தோட்டம்:
சிலுவையில் அறையப்பட்டு மரித்த பிறகு, அரிமத்தியாவைச் சேர்ந்த யோசேப்பிற்கு சிலுவையில் அறையப்பட்ட இடத்தில் ஒரு தோட்டமும், அந்தத் தோட்டத்தில் ஒருக்காலும் ஒருவனும் வைக்கப்பட்டிராத ஒரு புதிய கல்லறையும் இருந்தது, அதைக் கொடுக்க தாராளமாக இருந்தான் (யோவான் 19:41). சீல் வைக்கப்பட்ட கல்லறைக்குப் பின்னால் கர்த்தர் அடக்கம் செய்யப்பட்டிருந்தார். மூன்றாம் நாளில், கர்த்தர் மரித்தோரிலிருந்து எழுந்தார், அந்த முத்திரையும் கல்லும் உருண்டோடின. இது வெற்றி மற்றும் நித்திய நம்பிக்கையின் தோட்டம்.
ஒரு விசுவாசியின் இதயம்:
கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து இல்லாத ஒரு நபரின் வாழ்க்கை அல்லது இதயம் ஒரு வனாந்தரத்தைப் போன்றது, ஒரு பேய்பிடிக்கும் இடம் போன்ற பயனற்றது. தேவனின் கிருபை ஒருவரை மாற்றும் போது, அவரது இதயம் இனிமையான வாசனை திரவியங்கள் கொண்ட தோட்டம் போன்று மாறுகிறது. அது தேவனுடைய தோட்டம் போலாகிறது (உன்னதப்பாட்டு 4:16). "நீங்கள் இந்தப் பிரபஞ்சத்திற்கு ஒத்த வேஷந்தரியாமல், தேவனுடைய நன்மையும் பிரியமும் பரிபூரணமுமான சித்தம் இன்னதென்று பகுத்தறியத்தக்கதாக, உங்கள் மனம் புதிதாகிறதினாலே மறுரூபமாகுங்கள்" (ரோமர் 12:2).
சபை:
சபையும் தேவனின் தோட்டமாக கருதப்படுகிறது. ஒரு தோட்டம் எப்போதும் அதன் சுற்றுப்புறத்திலிருந்து பிரிக்கப்பட்டு, மூடப்பட்டிருக்கும். சபை என்பது ஒரு சமூகம், தேவன் ஒரு தோட்டக்காரராக களைகளை அகற்றி, கிளைகளை நறுக்கி தாவரங்களை விளைவிக்க, பயிர்களை வளர்க்கும் பொருட்டு கத்தரிக்கிறார்.
பூங்காவனமான பரதீஸ்:
ஜீவத் தண்ணீருள்ள சுத்தமான நதி மற்றும் நதியின் இருகரையிலும், பன்னிரண்டு விதமான கனிகளைத்தரும் ஜீவவிருட்சம் இருந்தது என (வெளிப்படுத்துதல் 22:1-9)ல் வாசிக்க முடியும்.
பூங்காவனமான பரலோகம் என் நித்திய இலக்குதானா?
Author: Rev. Dr. J .N. மனோகரன்