துக்கத்தின் போக்கு

கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து லாசருவின் வியாதியைப் பற்றி அறிந்திருந்தார், லாசரு மரித்து விடுவான், பின்பு அவர் அவனை மரித்தோரிலிருந்து எழுப்புவார்.  கர்த்தராகிய இயேசு சீஷர்களுடன் பேசியதிலிருந்து இது தெளிவாகிறது. "இந்த வியாதி மரணத்துக்கு ஏதுவாயிராமல் தேவனுடைய மகிமை விளங்குவதற்கு ஏதுவாயிருக்கிறது; தேவனுடைய குமாரனும் அதினால் மகிமைப்படுவார்" (யோவான் 11:4). 

 தாமதம்:
கர்த்தராகிய இயேசு லாசருவின் நிலை குறித்து அறிந்தும் உடனடியாக அவசரப்படாமல், தான் இன்னும் இரண்டு நாட்கள் தங்கியிருந்து மரணத்தின் செயல்பாடுகள் நடக்க அனுமதித்தார்.

மரித்தல்:
கர்த்தராகிய இயேசுவும் சீஷர்களும் பெத்தானியாவை அடைந்தபோது, ​​லாசரு இறந்து  நான்கு நாட்களாயிருந்தது, கல்லறையில் இருந்தான் (யோவான் 11:17).

ஏமாற்றம்:
மார்த்தாள் கிராமத்தின் நுழைவாயிலில் கர்த்தராகிய இயேசுவைச் சந்திக்கச் சென்றாள். மரியாள் வீட்டில் இருந்தாள் (யோவான் 11:20). மார்த்தாள் சென்று மரியாளை அழைக்கிறாள், அவளும் கிராம நுழைவாயிலுக்கு வருகிறாள்.  மரியாள் அவர் காலில் விழுகிறாள்.  லாசரு நோய்வாய்ப்பட்டிருந்தபோது கர்த்தராகிய இயேசு அருகில் இல்லாததால் சகோதரிகள் இருவரும் ஏமாற்றமடைந்தனர்.  எனினும், ஆண்டவர் விசுவாசத்தை பற்றியும் உயிர்த்தெழுதல் பற்றியும் பேசினார்.

 ஆவியில் கலக்கம்:
கர்த்தராகிய இயேசு தம் ஆவியில் கலங்கினார்.  கதறி அழுத சகோதரிகளைப் பார்த்து ஆண்டவராகிய இயேசுவும் அழுதார் (யோவான் 11:35). ஆம், கர்த்தராகிய இயேசு சந்தோஷப்படுகிறவர்களுடனே சந்தோஷப்பட்டார்; அழுகிறவர்களுடனே அழுதார் (ரோமர் 12:15). லாசரு உயிர்த்தெழுப்பப்படுவார் என்பதை கர்த்தர் அறிந்திருந்தார், ஆனாலும், அவர் மனமுடைந்துபோன சகோதரிகளிடம் பரிவு காட்டினார்.

 கர்த்தராகிய இயேசு உடனடியாக சென்றிருந்தால், லாசரு குணமடைந்திருப்பான்.  உயிர்த்தெழுதல் என்ற அற்புதம் நடந்திருக்காது.  இருப்பினும், மனித அனுபவம் சரியானதாக இருக்க வேண்டும் மற்றும் அது குறுகிய வட்டமாக இருக்க முடியாது என தேவன் துக்கத்தின் செயல்முறையில் நிரூபித்தார்.  அபூரண மனித உலகில் வியாதி ஒரு பகுதியாகும், வியாதிகளில் சில ஆபத்தானவை, மற்றவை தீவிரமானது.  எந்த நோயிலிருந்தும் யாரும் விடுபடுவதில்லை.  மரணத்திற்கு வழிவகுக்கும் முதுமையும் தவிர்க்க முடியாதது.  அனைவரும் இறக்க வேண்டும் மற்றும் புதைக்கப்பட வேண்டும் அல்லது எரிக்கப்பட வேண்டும்.  ஒருவர் இறந்துவிட்டால், அவரை நேசிப்பவர்கள், துக்கப்படுவார்கள், அழுவார்கள்,  வருத்தப்படுவார்கள்.  கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவைப் போலவே, தேவ பிள்ளைகள் துயரமடைந்தவர்களுடன் தங்கள் அனுதாபத்தை வெளிப்படுத்த வேண்டும்.

விசுவாசிகள் நம்பிக்கையற்ற மக்களைப் போலல்லாமல், மரியாள் மற்றும் மார்த்தாளைப் போல துக்கம் அனுசரிக்க முடியும்;  ஆனால் இன்னும் அந்த செயல்பாட்டில் கர்த்தராகிய இயேசு இருக்கிறார் மற்றும் இறந்தவர்களை உயிர்த்தெழுப்புவார் என்று நம்ப வேண்டும் (1 தெசலோனிக்கேயர் 4:13).  

துக்கத்திலும் ஒரு ஆரோக்கியமான வழி உள்ளது என்பது எனக்கு புரிகிறதா?

Author: Rev. Dr. J .N. மனோகரன்