கண்டித்தல் மற்றும் ஒழுக்கம்

செய்தித்தாள்களில், துஷ்பிரயோகம் செய்யும் பெற்றோரை பற்றி செய்திகள் வருகின்றன.  குடிகார தந்தை கடுமையாக அடித்ததால், மகன் இறந்து விடுகிறான்.  ஒரு இரக்கமற்ற தாய் தன் குழந்தையின் மீது எரிச்சலடைந்ததால் சூடு வைக்கிறாள்.  பிள்ளைகளுக்கு கண்டிப்பு, ஒழுக்கம், அறிவுரை, வழிகாட்டுதல் தேவை.  ஆனால் பெற்றோர் பக்குவத்துடனும், உணர்ச்சி ரீதியாக சரியான நிலைப்பாட்டுடனும், ஆவிக்குரிய ரீதியில் பகுத்தறிவுள்ளவர்களாகவும் இல்லாவிட்டால், அவர்கள் தங்கள் குழந்தைகளை துஷ்பிரயோகம் செய்பவர்களாக மாறுகிறார்கள்.  தாவீது ராஜா எழுதுகிறார்; "கர்த்தாவே, உம்முடைய கோபத்தில் என்னைக் கடிந்துகொள்ளாதேயும்; உம்முடைய உக்கிரத்தில் என்னைத் தண்டியாதேயும்” (சங்கீதம் 38:1).  அவர் திருத்தம், வழிகாட்டுதல் மற்றும் நல்வழியை விரும்பினார், ஆனால் தேவ கோபத்தினால் மற்றும் உக்கிரத்தினால் அல்ல என்றார்.  ஒருவேளை, ஒவ்வொரு குழந்தையின் விருப்பமும் கூட பெற்றோரிடமிருந்து இப்படிப்பட்ட தாவீதின் ஆசையை போல் இருக்கலாம் அல்லவா.

கண்டித்தல்:
எதையாவது தவறாகப் பேசிய அல்லது செய்த நபரிடம் கடுமையாக அல்லது தீவிரமாகப் பேசுவது கண்டித்தல் ஆகும்.  பொதுவான நோக்கம் என்ன ஒருவரைத் திருத்துவதுதானே.  கண்டித்தல் ஒரு குழந்தையின் மனச்சோர்வைக் குறைக்கும் துஷ்பிரயோகமாக மாறக்கூடும்.  இழிவுபடுத்தும், இகழ்ந்து பேசும் மற்றும் ஊக்கமிழக்கும் வார்த்தைகளைப் பயன்படுத்துவது, ஒரு குழந்தையை மீட்டெடுப்பதற்கான நம்பிக்கையை இழக்க வழிவகுக்கும்.  நியாயமான, புத்திசாலித்தனமான மற்றும் சரியான வார்த்தைகள் ஒரு குழந்தையை ஊக்குவிக்கின்றன மற்றும் திருத்துகின்றன.

ஒழுக்கம்:
விதிகளுக்குக் கீழ்ப்படிவது, சரியான வார்த்தைகளைப் பேசுவது, நன்றாக நடந்து கொள்வது போன்ற பயிற்சி தேவை. இது எல்லா குழந்தைகளுக்கும் அவசியம்.  பயிற்சியில் சரியான தண்டனையும் இருக்கும், அந்த சரியான தண்டனை பிள்ளையிடம் இருக்கும் மதியீனங்கள் முட்டாள்தனங்களை நீக்கி விடும் (நீதிமொழிகள் 13:24; 22:15).

மனநிலை:
கோபம் மற்றும் ஆத்திரம் ஆகியவை மோசமான மனநிலைகள் அல்லது கண்டித்தல் அல்லது ஒழுக்கத்தை வழங்குவதற்கான உணர்ச்சி நிலைகள்.  கோபத்தில், ஒரு நபர் தனது உணர்வுகளையும், எண்ணங்களையும் இழந்து குழந்தைக்கு தீங்கு விளைவிக்கலாம்.  தேவ கோபம் என்பது தண்டனை மற்றும் தீர்ப்பு.  தேவ கோபம் அல்லது உக்கிரம் பிள்ளையை ஆவிக்குரிய ரீதியாகவும், உணர்வு ரீதியாகவும், சரீர ரீதியாகவும், மன ரீதியாகவும், உளவியல் ரீதியாகவும் தீங்கு விளைவிக்கக்கூடும் என பெற்றோர்கள் காட்டலாம்.  தந்தையாகிய தேவனின் அன்பை சித்தரிப்பதற்கு பதிலாக, பெற்றோர்கள் தேவனை சுட்டெரிக்கும் அக்கினியாக சித்தரித்தால், இது குழந்தையின் விசுவாசத்தைப் பாதிக்கும்.

நோக்கம்:
தேவ மகிமைக்காக பெற்றோர்கள் குழந்தையை முதலில் கண்டிக்க வேண்டும்.  குழந்தைகள் தேவனின் பரிசுகள், பெற்றோர்கள் உக்கிராணக்காரர்கள், அவர்கள் மீது பெற்றோருக்கு பொறுப்பு உள்ளது.  இரண்டாவது , ஒரு குழந்தையின் நலன், நன்மை மற்றும் எதிர்காலம் ஆகியவை ஒழுக்கத்திற்கான நோக்கமாக இருக்க வேண்டும்.  மூன்றாவது , குழந்தையின் நடத்தையால் அவர்களின் நற்பெயர் பாதிக்கப்பட்டதால் பெற்றோர்கள் தண்டிக்கக்கூடாது.  நான்காவது , தேவனின் அன்பையும் பரிசுத்தத்தையும் காட்டுவது போல, பெற்றோரும் முன்மாதிரியாக நடந்து காட்ட வேண்டும்.

கோபமும் உக்கிரமும் என் உறவுகளை பாதிக்கிறதா?

Author: Rev. Dr. J .N. மனோகரன்