வளங்களால் சாபம்

ஒரு நாட்டில் நல்ல எண்ணிக்கையிலான இயற்கை வளங்கள் இருந்தும், பொருளாதாரத்தில் குறைவாகச் செயல்படும் போது, ​​அது வள சாபத்தை அனுபவிக்கிறது.  காரணம், அந்த வளத்தை அதிகமாகச் சார்ந்து இருப்பதும், மற்ற பகுதிகளில் வளர்ச்சியடையத் தவறுவதும்தான்.  அத்தகைய நாடுகளில், பணக்காரர்கள் பெரும் செல்வந்தர்களாக இருப்பார்கள், பெரும்பான்மையான மக்கள் ஏழைகளாக இருப்பார்கள்.  உதாரணமாக, சில நாடுகளில் பெட்ரோலியம் உள்ளது, சில நாடுகளில் வைரங்கள் உள்ளன.  மூன்று பிரச்சனைகள் வரலாம் என்று ஒரு ஆய்வு காட்டுகிறது.  முதலில், சர்வாதிகார ஆட்சிகள்; இரண்டாவது, ஊழல்; மூன்றாவது, மோதல்கள், கலவரங்கள் மற்றும் உள்நாட்டுப் போர்.

வீழ்ந்து போவதும் சாபமும்:
ஆதாமும் ஏவாளும் பாவம் செய்தபோது, ​​அவர்கள் ஏதேன் தோட்டத்திலிருந்து வெளியேற்றப்பட்டனர்.  பாவம் மனிதர்களுக்கும் பூமிக்கும் சாபத்தைக் கொண்டுவந்தது.  வீழ்ச்சிக்கு முன் மகிழ்ச்சியாக இருந்த வேலை உழைப்பு, வியர்வை, வலி ​​மற்றும் சோர்வு என்றாகி விட்டது.  பூமி முழு விளைச்சலைக் கொடுக்காது, முள்ளும் குருக்குமே முளைப்பிக்கும். முட்செடிகள் வேகமாக வளரும் (ஆதியாகமம் 3:18). ஆதாமும் ஏவாளும் உணவாக பலவகையான பழங்கள் இருந்த தங்களுடைய பரதீஸை இழந்தார்கள்,  ஆனால் வாழ்வாதாரத்தை இழக்கவில்லை.  தேவன் தனது இரக்கத்தால் பல்வேறு தேசங்களுக்கும் பிராந்தியங்களுக்கும் இயற்கை வளங்களை வழங்கியுள்ளார், இதனால் அவர்கள் அவற்றைப் பயன்படுத்தவும், மற்ற நாடுகளுடன் பரிமாற்றம் செய்து வளமான வாழ்க்கையைப் பெறவும் முடியும். ஆனாலும், நாடுகளின் தலைவர்கள் மற்றும் உயரடுக்கின் பாவமும் பேராசையும் அவர்களை வறுமைக்கும் ஏழ்மைக்கும் தள்ளுகிறது.

பிறப்பும் சாபமும்:
யோபு மகத்தான துன்பத்தையும் வேதனையையும் தாங்கிக் கொள்கிறான், அவன் பிறந்த நாளை சபித்தான் (யோபு 3:1) . யோபு தேவனை சபிப்பான் என்று சாத்தான் எதிர்பார்த்தான், ஆனால் யோபு செய்யவில்லை.  ஒரு சில பழங்கால கலாச்சாரங்களில், மனிதன் வருத்தம் அனுபவிக்க பிறந்ததால் பிறப்பு ஒரு துக்க நாளாக இருந்தது (யோபு 5:7).

ஆசீர்வாதம் மற்றும் சாபம் இல்லை:
இருப்பினும், தேவன் தம் மக்களை ஆசீர்வதித்தார், யாராலும் அவர்களை சபிக்க முடியாது (எண்ணாகமம் 23:1). எவனுடைய பாவங்கள் மன்னிக்கப்பட்டதோ அவன் பாக்கியவான் (சங்கீதம் 32:1). ஒடுக்கப்படுகிற, கஷ்டப்படுகிற, துக்கப்படுகிற, சாந்தகுணமுள்ள, இரக்கமுள்ள, இருதயத்தில் தூய்மையான, நீதியின் மீது பசியுள்ள, சமாதானம் செய்பவர்கள், உபத்திரப்படுபவர்கள் பாக்கியவான்கள் (மத்தேயு 5:3-11). கர்த்தரைத் தங்கள் தேவனாகக் கொண்ட தேசம் பாக்கியமுள்ளது (சங்கீதம் 33:12). தேவனை மையமாகக் கொண்ட குடும்பம் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டது, தேவன் கொடுத்த வரங்கள் மற்றும் ஆசீர்வாதங்களால் திருப்தி அடைகிறது.  ஒட்டுமொத்த வளர்ச்சி, அமைதி, நம்பிக்கை, நேர்மை, அன்பு மற்றும் ஒற்றுமை இருக்கும் என்பதால், நீதி ஜனத்தை உயர்த்தும், ஒரு தேசத்தை உயர்த்துகிறது, எனவே வள சாபமில்லை (நீதிமொழிகள் 14:34).

தேவனின் எல்லா ஆசீர்வாதங்களுக்காகவும் நான் அவரைப் போற்றிப் புகழ்கிறேனா?

 Author: Rev. Dr. J .N. மனோகரன்